Tydzień bez podziału na dni
Powietrze zbyt gęste by drobiny kurzu opadały
Mogę zobaczyć je z każdej strony
Czas przelatuje mi przez palce
a na wschodzie już jest jutro.
Trudności
Pretekst do pamiętania w morzu niepamięci
Cząsteczki kurzu opadną
Z rozczarowaniem odkrywam, że zapominam zdarzenia, miejsca i twarze. Pamiętam obecność osób, często też towarzyszące emocje, ale obrazy umykają. Próbując je dogonić, przywołać przed źrenice, zauważam, że tracą kontury, płowieją. Ile razy można to powtarzać? Z całości tego szumu wyławiam tylko pojedyncze elementy, które się nie zmieniają. Świadectwa tego co było. Rekonstrukcja w podstawowym znaczeniu obejmuje działania zmierzające do odtworzenia czegoś już nieistniejącego bądź zniszczonego lub rezultat tego działania. Celem jest odtworzenie obiektu, jego poprzedniej jakości, przywracanie jego autentycznego wyglądu, formy, treści, funkcji, bądź właściwości. Rezultatem rekonstrukcji może być także powstanie obiektu o zupełnie innej jakości albo znacznie różniącego się od pierwowzoru. Czy dobrze robię przywołując wspomnienia? Czy nie lepiej byłoby pozostawić je w spokoju, czekając na jakiś przypadek, podrażnienie zmysłów, które rzuci pod powieki cząstki widzianych już kiedyś obrazów. Boję się jednak, że kiedyś o nich zapomnę. Jestem przecież sumą doświadczeń. Wzniecić kurz uderzeniem w zapomniany przedmiot, który osiądzie na ubraniu i pozostanie na dłużej.
