NganWa Ao i Lida Macha | Bieguny. Dialogi Młodych 3.: Inny
wernisaż: 10 lipca 2020, godz.18:00
10.06.20–06.09.20
Galeria Miejska Arsenał, Stary Rynek 6, Poznań
Opieka merytoryczna: Bogna Błażewicz (Galeria Miejska Arsenał), Diana Fiedler & Ewa Kulesza (UAP)
To miała być kolejna – trzecia – edycja Biegunów. Nikt nie przypuszczał, że będzie aż tak wyjątkowa. W styczniu tego roku zaczęłyśmy wspólne działania w ramach Biegunów. Dialogów młodych pod hasłem INNY. Spotykałyśmy się z radością – pięć kobiet, w różnym wieku, przepełnionych entuzjazmem… W Azji już szalał nowy groźny wirus, ale na Starym Kontynencie życie toczyło się zwykłym rytmem. Zdawało się, że nas tutaj to, co tam się dzieje, nie dotyczy. Ileż razy już tak było, że tragedia przytrafiała się INNYM, a nie nam. Do czasu. Już wkrótce bowiem z pewnego rodzaju czarnym humorem zaczęłyśmy określać tę naszą edycję Biegunów – „pandemiczną”. Okazała się ona, nomen omen, INNA. Zupełnie.
Pełne energii, dyskusji i rozrastających się oczekiwań spotkania, podczas których Diana, Ewa i ja z radością i ciekawością słuchałyśmy fascynujących, zabawnych, a nierzadko też przejmujących opowieści pochodzącej z Macao Kate (NganWa Ao) i Greczynki Lidy Machy – sprawiły, że wszystkie bardzo się zżyłyśmy. Lida i Kate podeszły do tematu niezwykle osobiście i szczerze, dzieląc się nie tylko podstawowymi skojarzeniami, lekturami, ale również każdym najgłębszym echem, jakie słowo INNY wywoływało zarówno w sferze uczuć, jak i intelektu. Pomysły prac wypływały bezpośrednio z odczuć i refleksji, rodziły się w trakcie rozmów. Te energetyczne, wypełnione emocjami spotkania już wkrótce miały się przerodzić w szczególnego rodzaju grupową terapię. Na ulicach policyjne patrole nawoływały do pozostania w domach, media dostarczały sprzecznych, ale pełnych grozy informacji. Zamiast kawiarni lub salki w budynku UAP, przeniosłyśmy się do naszych domów, z których kontaktowałyśmy się na platformie Meet. Połączenie internetowe się rwało, czasem nie było kogoś widać, czasem słychać, ale potrzeba wymiany myśli była coraz silniejsza i coraz bardziej wykraczała poza ramy projektu, choć przez cały czas głównym tematem pozostawało to samo hasło: INNY. I coraz bardziej jasne stawało się to, że my – uczestniczki projektu Bieguny – jesteśmy już INNE niż na początku, bo INNY był świat wokół, INNE lęki, INNE radości i marzenia.
W poprzednich edycjach pojęcie INNEGO bardziej oscylowało w kierunku drugiej osoby lub szeroko pojmowanej odmienności, ale tym razem uczestniczki głębiej zanurzyły się w kwestiach cienkiej granicy pomiędzy mną a kimś drugim oraz w problematyce naszej własnej inności, która nas zaskakuje, bo nie jesteśmy ciągle takie same czy tacy sami. Stąd metafora naszych interakcji z otoczeniem w pracy Lidy i przemiany w dziwaczne techno-insekty u Kate. Obie prace silnie ze sobą dialogują, łączą się i uzupełniają, również estetycznie.
Zmieniamy się, przeistaczamy – bardziej lub mniej zauważalnie, ale nieustająco. Ostatnie miesiące wszystkim nam pokazały, że jest to proces wymykający się często spod naszej kontroli, pokazały jak bardzo możemy być INNI.
Bogna Błażewicz
