Bieguny. Dialogi Młodych: INNY, ed. 7.
23.06—30.07.2023
Klara Woźniak, Mateusz Janik
opieka merytoryczna: Bogna Błażewicz (Galeria Miejska Arsenał),
Magdalena Kleszyńska, Piotr Wołyński (Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu)
W 7. edycji projektu dla wyróżniających się studentów UAP młodzi uczestnicy z własnej inicjatywy postanowili się zmierzyć z ogromem internetu. Stanęli więc wobec molocha, w którego bezkresnych czeluściach pojęcie INNEGO nabiera nieskończonej liczby znaczeń. INNY jako tajemniczy byt cyfrowy, sztuczna inteligencja…
Po drodze, przez kilka miesięcy spotkań wypełnionych dyskusjami, snuli swoje śmiałe wizje oparte na zaawansowanej technologii wprzęgniętej w służbę młodej wyobraźni. Fascynujące było towarzyszenie im w procesie od rozkwitu wizji, przez rozbudowę, konieczną redukcję, aż po ostateczne, z konieczności, decyzje. Oboje – Klara i Mateusz – wspierali się wzajemnie, a dialog między nimi oparty był na równoległym dążeniu do wspólnego celu. Przez cały czas trwania projektu spotykały się dwie odmienne, choć równie wyraziste osobowości, z których żadna nie próbowała w jakikolwiek sposób zdominować końcowego efektu.
Klara Woźniak wykreowała robotyczną figurę wieloryba, inspirując się poniekąd słowami Hermana Melville’a, autora słynnej książki Mobby Dick: „Szkielet wieloryba dostarcza jedynie niewielkiej wskazówki co do kształtu jego w pełni rozwiniętego ciała”. O pracy, którą stworzyła w ramach Biegunów Klara mówi: „Gdyby zwizualizować Internet w postać materialną, byłby on dla mnie wielorybem. Żywy olbrzym, którego wnętrze wypełnia ocean danych i morze informacji. Opleciony żyłami i nerwami niczym dobrze zorganizowany serwer. Obrastany przez kolonie muszelkowych wirusów. W jego brzuchu czuję się jak samotny eksplorator odmętów systemów”. Widzowie wystawy zostają więc zaproszeni do wnętrza współczesnego lewiatana – wielkiego robotycznego stwora morskiego…
Mateusz Janik odniósł się przede wszystkim do fascynującej go kultury remiksu – zjawiska wszechobecnego w internecie i wpływającego również na wiele sfer życia off line. Mateusz tak komentuje swoją pracę: „Kultura remiksu opiera się na odtwarzaniu i przetwarzaniu. Nostalgiczna spirala obraca się jak bąk złożony z ogromu tekstów kultury. Wiruje i zagęszcza się, a my, będąc w jej jądrze, nie jesteśmy w stanie odróżnić nowego od dawnego. Podobnie zachowuje się theM.– cyfrowy byt stworzony przeze mnie na potrzeby projektu. Za jego pośrednictwem nagrałem płytę, która w większości składa się z treści zawłaszczonych zinternetu. Wykorzystuję je do budowy audiowizualnego krajobrazu, który płynnie przeplata treści nowe z tymi, na których bazuje współczesna kultura. EP-ce towarzyszy plakat z tekstami napisanymi we współpracy ze sztuczną inteligencją, która samplując stereotypowe skojarzenia z wybranymi osobami kultury, stworzyła teksty piosenek w ich stylu. Stawiam pytanie, na ile nasze tożsamości składają się z unikatowych cech, a na ile bazują na innych i tym, co było. Składamy się głównie z wody, a nasze cyfrowe postaci?”
W efekcie ich pracy powstała kameralna wystawa, na której odmieniany przez wszystkie przypadki INNY pobrzmiewa cyfrowym echem pieśni wielorybów i remiksowanej muzyki…
